‘Zeg...hoe vind je het nu eigenlijk in de raad?’ ’Bloedsaai zeker hé?’ ‘Heb je eigenlijk al wat bereikt? Kun je eigenlijk wel wat bereiken als raadslid, of zit je alleen het pluche warm te houden? ’ Zomaar wat vragen die ik met enige regelmaat gesteld krijg. Mooi moment om na een half jaar raadslidmaatschap voor mezelf deze vragen eens te overpeinzen. Want laat ik eerlijk zijn; ruim een jaar geleden had ik nooit kunnen denken dat ik als raadslid aan de slag zou gaan. 

Het was een toevallige samenloop van omstandigheden (of bestaat toeval niet?) Namens een groep buurtbewoners sprak ik in bij de commissie Ontwikkeling, nadat wij geconfronteerd waren met een absurde huurverhoging van liefst 57%. Mensen werden daardoor gedwongen te vertrekken uit hun vertrouwde buurt, of kwamen in financiële problemen terecht. Machtmisbruik van de particuliere verhuurder vond ik het...asociaal en onzinnig. Als ik ergens, al van klein kind af aan, op reageer als een stier op een rode lap, dan is het wel onrecht en misbruik in al haar vormen. Normaal gesproken ben ik volgens mijn omgeving best een vriendelijke persoon, maar kom niet met onrechtvaardigheid, leugens of machtsspelletjes om de hoek zetten, dan heb je een verdraaid slechte aan mij. Mede door mijn inspraakreactie, werd ik gevraagd mij kandidaat te stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen ...en zo is het dus gekomen. 

Nu heb ik niet de illusie dat mijn bijdrage in de Haarlemse politiek meer is dan af en toe een drup op de gloeiende Haarlemse schildplaat, maar vele druppels samen kunnen best een aardig buitje veroorzaken en ongewenste zaken wegspoelen. Uitgaande van mijn studies (welzijnswerk, rechten, onderwijs) en mijn werk ( o.a. Fiom, communicatie, jeugdgevangenis, radio/televisie, docente inburgering en mbo) blijk ik een grote voorkeur te hebben om met en voor mensen te werken en ze te helpen om verder te komen. In wezen geldt dit natuurlijk ook voor mijn werk als raadslid namens de PvdA. Bij ieder besluit dat wordt genomen, kijken we zorgvuldig welke gevolgen dit heeft voor de stad en haar inwoners en of het niet beter, eerlijker en socialer kan. We gaan regelmatig met inwoners in gesprek, op bezoek, mailen, bellen en enquêteren e.d. 

Nu gaat het in de commissie Beheer waarin ik zit o.a. over de herinrichting van straten, parkeren, bergbezinkbassins, klinkers, groen, openbaar vervoer en fietspaden. Niet echt ‘sociale’ onderwerpen zult u wellicht denken, maar dat blijkt in de praktijk toch anders te zijn. Neem de discussie rond de digitalisering van de bezoekersschijf. Wij willen ondermeer dat de wethouder eerst eens gaat nadenken over hoe hij sociaal-isolement bij ouderen en andere Haarlemmers die niet over digitale vaardigheden of -middelen beschikken, denkt te kunnen voorkomen. Bij de discussie over de HOV-route tussen het station en Haarlem-Noord hebben we ervoor gepleit dat men zich niet alleen blind staart op stiptheid en vervoerspotentieel, maar evenredig veel aandacht schenkt aan de leefbaarheid en veiligheid voor de inwoners van Haarlem langs de mogelijke routes. 

Onmisbaar bij het komen tot een zo goed mogelijke keuze, is voor mij de inbreng van de Haarlemmers zélf. Natuurlijk krijgen wij prachtige stukken voorgeschoteld met onderzoeksresultaten en gedegen adviezen van de ambtenaren en het college. Maar juist door de praktische inbreng van de bewoners die met het besluit geconfronteerd zullen worden, kunnen de afwegingen in een heel ander perspectief komen te staan. Op grond van al die input probeer je dan een zo goed mogelijke keuze te maken. Niet iedereen is daar altijd even blij mee immers; zoveel mensen, zoveel wensen, zoveel standpunten, zoveel waarheden. Het is daarom belangrijk om de totstandkoming van je besluit uit te kunnen leggen, want gebrek aan een open, eerlijke communicatie leidt tot onbegrip en onvrede en tot wantrouwen in de politiek. 

In het afgelopen half jaar heb ik veel nieuwe en interessante mensen ontmoet en veel geleerd. Het is dus alles behalve saai geweest. Ik vind het een eer om mij namens de PvdA in te mogen zetten voor de stad en haar inwoners en ik blijf er vol overgave mijn tijd en energie in steken, soms op het pluche en vaker daarnaast. De komende drieënhalf jaar zal ik ongetwijfeld nog heel veel meer leren en regelmatig mijn neus stoten, maar ook zal ik hard mijn best doen om samen met u en de fractie voldoende druppels te verzamelen om verfrissende sociale buien te veroorzaken.

Donderdag 6 januari sprak de raadscommissie Beheer over de route voor de Zuidtangent door Haarlem-Noord. De gemeente gaat een aantal mogelijke routes onderzoeken: via de Rijksstraatweg, via Zijlweg en Westelijke Randweg en via de Waarderpolder en de Voldelweg. De PvdA is hier blij mee, maar wil dat nog een vierde optie wordt toegevoegd: (deels) over het spoor.

Jarenlang leek de gemeente de Rijksstraatweg als enige optie voor de Zuidtangent te zien. Veel bewoners hebben hier echter bezwaar tegen. Ook de PvdA heeft een andere voorkeur. In het verkiezingsprogramma heeft de PvdA al gesteld dat ook andere opties onderzocht moeten worden en daarbij de voorkeur uitgesproken voor de Westelijke Randweg, al dan niet in combinatie met het bestaande spoor. 

PvdA-raadslid Marceline Schopman: “De PvdA is blij dat wethouder Van Doorn nu ook serieus kijkt naar alternatieven voor de Rijksstraatweg, waaronder een optie die door de buurtbewoners zelf is voorgesteld (Waarderpolder en Vondelweg). Wij dringen er wel op aan dat niet alleen getoetst wordt op stiptheid en betrouwbaarheid, maar ook op leefbaarheid en veiligheid voor de inwoners van Haarlem. Ook willen wij dat er een vierde optie wordt onderzocht: deels over het bestaande spoor. Dat past ook binnen de ambitie uit het coalitieakkoord om te kijken of de Zuidtangent de vorm van lightrail kan krijgen.”