Speelruimtebeleid: Zandbakken met geld?

Zijn de kinderen en jongeren de dupe van het gebrek aan financiële middelen, of zijn er creatieve oplossingen om ervoor te zorgen dat de jeugd in een verdichte stad als Haarlem toch voldoende speelplekken en -mogelijkheden heeft? Hierover werd onlangs gesproken in de commissie Beheer bij de presentatie van het Speelruimtebeleid.

Het heeft knap lang geduurd, maar daar lag dan toch een helder geschreven collegebesluit over het Speelruimtebeleid. De boodschap in het stuk was helaas ook niet mis te verstaan helder; er is onvoldoende geld voor de ambities en wensen m.b.t. spelen op korte termijn. Dat vindt de PvdA teleurstellend, want spelen en bewegen is belangrijk juist voor kinderen in een verdichte stad als Haarlem, maar een grote verrassing was het gezien de huidige financiële situatie ook weer niet. Zodra er meer financiële ruimte is, wil de PvdA de speelbeleid-wensen dan ook hoog op de lijst zetten.

Nu kunnen we natuurlijk gaan chagrijnen over wat allemaal niet kan, óf we grijpen creatieve oplossingen aan die én weinig geld kosten én die de speelmogelijkheden voor kinderen in de stad toch weten te vergroten. Zoals:

• Natuurlijk spelen, in parken of braakliggende terreinen in wijken, - een initiatiefvoorstel van de PvdA uit 2009 -;
• Sportvelden en schoolpleinen e.d. effectiever inzetten voor spelen voor ook andere groepen kinderen;
• Voor speeltoestellen kiezen die een langere levensduur hebben door een andere materiaalkeuze (geen hout, maar staal plus poedercoat)
• Bij gebiedsvisies, herinrichting van straten, pleinen en parken, een vast percentage van de ruimte beschikbaar stellen voor speelmogelijkheden. Maar ook bij het ontwerp letten op stoepen die breed genoeg zijn om op te spelen, voor aanplant te kiezen die tegen een stootje kan, stevig gras in parken (motie Hard Gras van de PvdA uit 2008) en veilige oversteekplekken om een speelplek te bereiken.
• Verder pleiten wij voor vrij toegankelijke speeltuinen ook buiten openingstijden waar dat mogelijk is en voor speeltuinen zonder entreegeld voor kinderen van minder draagkrachtige ouders. Spelen is een recht van ieder kind, dat los moet staan van inkomen.

Waar de PvdA het niet mee eens is, is de voorgestelde evenredige herverdeling van het exploitatiebuget (= geld voor onderhoud en aanschaf van speeltoestellen) over 13 i.p.v. 11 speeltuinen. Diverse speeltuinen zien dat als een verkapte bezuiniging en dat mag en kan toch niet de bedoeling zijn. Ook vindt de PvdA dat er maatwerk nodig blijft bij de verdeling van het geld, want de ene speeltuin is de andere niet.

En dan die ‘zandbakken met geld’; de PvdA heeft in de vorige periode met de motie Zandhappen ervoor gezorgd dat er in 2010 vier zandbakken in de openbare ruimte zijn geplaatst. Nu, 1 á 2 jaar later, wordt voorgesteld de zandbakken maar weer te verwijderen uit hygiëne en onderhoudsoogpunt. De aanleg heeft echter zo’n 30.000 euro gekost, het weer verwijderen gaat ook vele duizenden euro’s kosten. Dat klinkt als ‘zandbakken met geld weggooien’ en de PvdA dat het college met een oplossing komt om de zandbakken te behouden. 

De PvdA is zeer benieuwd naar de inspraakreacties op dit plan door volwassenen, maar vooral ook door de kinderen en jongeren, want om hén gaat het!...Het is hún speelruimtebelang!