Homo sapiens (Latijn: verstandige, of wijze mens)
Vorige week was het een feit; na zo’n slordige vier maanden onderhandelen, stond de nieuwe ministersploeg, gedogend en wel, op het bordes om koningin Beatrix gegroepeerd.
Een stemmig negenvoudig donkerblauw, gelardeerd met een enkele rode, hemelsblauwe of paarse vlek. Die kleurige vlekken waren uitsluitend toe te schrijven aan de aanwezigheid van één koningin en drie vrouwelijke ministers. Over deze scheve verhouding tussen mannelijke en vrouwelijke bewindslieden, is de afgelopen dagen heel wat afgeschreven en -gepraat. Er kwam bijvoorbeeld scherpe kritiek van CDA en VVD prominenten over het lage aantal vrouwen in het kabinet. Er werd aangedrongen op het afspreken van een quotum waarmee zou kunnen worden vastgelegd dat een bepaald minimum aantal vrouwen in het kabinet dient te zitten. Topbestuurders uit het bedrijfsleven constateerden dat er wat betreft diversiteit met dit kabinet een totaal verkeerd signaal werd afgegeven naar de samenleving en beoordeelden het lage percentage aan vrouwen in het kabinet als ‘een stap terug in de tijd’.
Rutte verdedigde zijn keuze met de volgende argumentatie: ‘Je moet een bepaalde functie krijgen, omdat je de beste bent. Niet omdat je een bepaald geslacht hebt’. Impliceert hij hier nu mee dat er dus onvoldoende kwalitatief goede vrouwen zijn in Nederland, die een minister- of staatssecretarispost zouden kunnen bekleden? Of moet je wellicht concluderen dat Rutte domweg zijn serieuze zoekwerk heeft beperkt tot dat van zijn ‘old boys network’? Je zou het wel denken gezien het feit dat liefst 80% uit mannen bestaat (‘boys’), met een gemiddelde leeftijd van vijftig plus (‘old’) en allen afkomstig uit de kring rondom Rutte en Verhagen die altijd loyaal ten opzichte van hen geacteerd hebben(‘network’).
De resultaten uit de jaarlijkse Global Gender Gap Index waren ook al weinig hoopgevend. Voor wat betreft gelijkheid tussen mannen en vrouwen is Nederland fors gezakt van de 11e naar de 17e plaats. Op het gebied van gezondheid en onderwijs gaat het wereldwijd wat beter met de gelijkheid van mannen en vrouwen, maar op de gebieden werk en politiek is de achterstand voor vrouwen nog steeds schrikbarend groot. Ooit een vrouwelijke Nederlandse premier ontmoet? In het laatste Meerjarenbeleidplan Emancipatie 2006-2010 van de regering Balkenende II was er een streefcijfer voor het aandeel vrouwen op politieke posities vastgesteld van 50%. Met dit nieuwe kabinet Rutte komen we niet verder dan een schamele 20%.
Donkere wolken pakken zich samen boven mijn hoofd, tot plots schaterlachend de zon doorbreekt na het lezen van een zoveelste column. Ik bezie de scheve verhouding tussen mannen en vrouwen in dit kabinet Rutte vanaf nu geheel anders. Want stel; je hebt een geweldig interessante en goed betaalde baan, ga je die hoge en aantrekkelijke functie dan opgeven voor: een nogal avontuurlijk te noemen en onzekere ministersfunctie in een minderheidskabinet dat wordt gedoogd door Geert Wilders en dat geen zekerheidsbasis heeft in de Eerste Kamer? Trekt u zelf uw conclusie, maar volgens mij zijn vele vrouwen die de kwaliteiten bezitten een ministerspost te kunnen bekleden, juist zo intelligent geweest om te begrijpen dat je dáár je huidige baan toch niet voor op gaat geven! Dát is pas emancipatie! De vrouwen zijn in deze dus geen verliezers, maar juist de winnaars...Homo sapiens!
Vorige week was het een feit; na zo’n slordige vier maanden onderhandelen, stond de nieuwe ministersploeg, gedogend en wel, op het bordes om koningin Beatrix gegroepeerd.
Een stemmig negenvoudig donkerblauw, gelardeerd met een enkele rode, hemelsblauwe of paarse vlek. Die kleurige vlekken waren uitsluitend toe te schrijven aan de aanwezigheid van één koningin en drie vrouwelijke ministers. Over deze scheve verhouding tussen mannelijke en vrouwelijke bewindslieden, is de afgelopen dagen heel wat afgeschreven en -gepraat. Er kwam bijvoorbeeld scherpe kritiek van CDA en VVD prominenten over het lage aantal vrouwen in het kabinet. Er werd aangedrongen op het afspreken van een quotum waarmee zou kunnen worden vastgelegd dat een bepaald minimum aantal vrouwen in het kabinet dient te zitten. Topbestuurders uit het bedrijfsleven constateerden dat er wat betreft diversiteit met dit kabinet een totaal verkeerd signaal werd afgegeven naar de samenleving en beoordeelden het lage percentage aan vrouwen in het kabinet als ‘een stap terug in de tijd’.
Rutte verdedigde zijn keuze met de volgende argumentatie: ‘Je moet een bepaalde functie krijgen, omdat je de beste bent. Niet omdat je een bepaald geslacht hebt’. Impliceert hij hier nu mee dat er dus onvoldoende kwalitatief goede vrouwen zijn in Nederland, die een minister- of staatssecretarispost zouden kunnen bekleden? Of moet je wellicht concluderen dat Rutte domweg zijn serieuze zoekwerk heeft beperkt tot dat van zijn ‘old boys network’? Je zou het wel denken gezien het feit dat liefst 80% uit mannen bestaat (‘boys’), met een gemiddelde leeftijd van vijftig plus (‘old’) en allen afkomstig uit de kring rondom Rutte en Verhagen die altijd loyaal ten opzichte van hen geacteerd hebben(‘network’).
De resultaten uit de jaarlijkse Global Gender Gap Index waren ook al weinig hoopgevend. Voor wat betreft gelijkheid tussen mannen en vrouwen is Nederland fors gezakt van de 11e naar de 17e plaats. Op het gebied van gezondheid en onderwijs gaat het wereldwijd wat beter met de gelijkheid van mannen en vrouwen, maar op de gebieden werk en politiek is de achterstand voor vrouwen nog steeds schrikbarend groot. Ooit een vrouwelijke Nederlandse premier ontmoet? In het laatste Meerjarenbeleidplan Emancipatie 2006-2010 van de regering Balkenende II was er een streefcijfer voor het aandeel vrouwen op politieke posities vastgesteld van 50%. Met dit nieuwe kabinet Rutte komen we niet verder dan een schamele 20%.
Donkere wolken pakken zich samen boven mijn hoofd, tot plots schaterlachend de zon doorbreekt na het lezen van een zoveelste column. Ik bezie de scheve verhouding tussen mannen en vrouwen in dit kabinet Rutte vanaf nu geheel anders. Want stel; je hebt een geweldig interessante en goed betaalde baan, ga je die hoge en aantrekkelijke functie dan opgeven voor: een nogal avontuurlijk te noemen en onzekere ministersfunctie in een minderheidskabinet dat wordt gedoogd door Geert Wilders en dat geen zekerheidsbasis heeft in de Eerste Kamer? Trekt u zelf uw conclusie, maar volgens mij zijn vele vrouwen die de kwaliteiten bezitten een ministerspost te kunnen bekleden, juist zo intelligent geweest om te begrijpen dat je dáár je huidige baan toch niet voor op gaat geven! Dát is pas emancipatie! De vrouwen zijn in deze dus geen verliezers, maar juist de winnaars...Homo sapiens!
RSS Feed