Op welke manier kan de nieuwe Jeugdwet kansen bieden om de jeugdhulp beter te organiseren? Daarover gaat het eerste psychologengesprek ‘Aan tafel!'. Handelingsgerichte transitie en stepped transformatie’ dat het NIP op maandag 6 januari organiseert.
Debatleider: Marceline Schopman
Tijdens deze gesprekken praten en debatteren ervaren psychologen over ingrijpende transities in het werkveld. U als lid kunt meeluisteren en mee discussiëren om de dialoog te verbreden.
De Jeugdwet treedt in in werking en voorziet in overheveling van bijna alle jeugdhulp naar de gemeenten. De wet is in oktober aangenomen door de Tweede Kamer en wordt behandeld in de Eerste Kamer. Protest, kritiek, grote (en terechte) zorgen over de transitie hebben de afgelopen maanden de boventoon gevoerd.
Maar het NIP start het overgangsjaar met een positief geluid. De Jeugdwet biedt immers ook een kans om jeugdhulp beter te organiseren. Om écht te werken aan integratie van onderwijs, begeleiding, hulp en zorg aan kinderen. Uiteraard zónder te suggereren dat ontmedicaliseren betekent dat zware stoornissen met wat eigen kracht aan de keukentafel behandeld kunnen worden. Of te suggereren dat vroeg inschatten ook altijd vroeg ingrijpen betekent en vroeg interveniëren altijd alle problemen kan voorkomen. Het gesprek legt daarentegen juist de nadruk op de kracht van ons vak. Psychologen kunnen als geen ander aangeven wat er nodig is om kinderen met of zonder stoornis optimaal te laten ontwikkelen.
Zo wordt besproken of handelingsgerichte diagnostiek en stepped care een werkzaam model kunnen vormen voor de transformatie. Maar ook of dat model een alternatief kan bieden voor een (te) sterke focus op het stellen van diagnoses volgens de DSM-IV/ V en het 1-op-1 koppelen van bekostiging aan die diagnoses? En leidt dat uiteindelijk tot efficiënter en (kosten)effectiever werken?
Debatleider: Marceline Schopman
Tijdens deze gesprekken praten en debatteren ervaren psychologen over ingrijpende transities in het werkveld. U als lid kunt meeluisteren en mee discussiëren om de dialoog te verbreden.
De Jeugdwet treedt in in werking en voorziet in overheveling van bijna alle jeugdhulp naar de gemeenten. De wet is in oktober aangenomen door de Tweede Kamer en wordt behandeld in de Eerste Kamer. Protest, kritiek, grote (en terechte) zorgen over de transitie hebben de afgelopen maanden de boventoon gevoerd.
Maar het NIP start het overgangsjaar met een positief geluid. De Jeugdwet biedt immers ook een kans om jeugdhulp beter te organiseren. Om écht te werken aan integratie van onderwijs, begeleiding, hulp en zorg aan kinderen. Uiteraard zónder te suggereren dat ontmedicaliseren betekent dat zware stoornissen met wat eigen kracht aan de keukentafel behandeld kunnen worden. Of te suggereren dat vroeg inschatten ook altijd vroeg ingrijpen betekent en vroeg interveniëren altijd alle problemen kan voorkomen. Het gesprek legt daarentegen juist de nadruk op de kracht van ons vak. Psychologen kunnen als geen ander aangeven wat er nodig is om kinderen met of zonder stoornis optimaal te laten ontwikkelen.
Zo wordt besproken of handelingsgerichte diagnostiek en stepped care een werkzaam model kunnen vormen voor de transformatie. Maar ook of dat model een alternatief kan bieden voor een (te) sterke focus op het stellen van diagnoses volgens de DSM-IV/ V en het 1-op-1 koppelen van bekostiging aan die diagnoses? En leidt dat uiteindelijk tot efficiënter en (kosten)effectiever werken?